چکاوک کاکلی

نام فارسی: چکاوک کاکلی

نام انگلیسی: Crested larka

نام علمی: ‌‌ Galerida cristataa

خانواده: چکاوکیان (Alaudidae)

درباره چکاوک کاکلی

چکاوک کاکلی از جمله گنجشک‌سانان ایران و گونه‌ای از چکاوک است که به دلیل تاج پرهایی که در هنگام نمایش یا جذب ماده و هنگام آواز خواندن نمایان می‌شوند، از 81 گونه دیگر چکاوک متمایز شده است.

این چکاوک در اغلب مناطق معتدل اروپا، شمال آفریقا، غرب آسیا تا شمال شرقی چین و شرق هند مشاهده می‌شود. این پرنده خوش آوا غیرمهاجر بوده و معمولاً در طول سال در یک منطقه خاص زندگی می‌کند و تا کنون فقط چند فرد پرنده‌ سرگردان در بریتانیا مشاهده شده است. در حالی که امروزه این پرنده در اسکاندیناوی یافت نمی‌شود، اما آثار آن را می‌توان تا دهه 1990 در سوئد یافت. سوئدی‌ها در سال 1992 تعداد 6 فرد از این پرنده را در مرزهای کشورشان مشاهده کردند اما بعد از آن یعنی از سال 1993 دیگر رکوردی از این پرنده ثبت نشد.

این گونه در چند کشور اروپایی دیگر از جمله نروژ، لوکزامبورگ و سوییس نیز منقرض شده است.

زیستگاه:

در دشت‌ها و استپ‌های باز خانهو مسطح یا با شیب ملایم همراه با پوشش گیاهی کم و پراکنده، مزارع خشک و زمین‌های بایر در مناطق گرم و خشک، همچنین اطراف مناطق مسکونی، جاده‌ها و کوره‌راه‌ها دیده می‌شود.

عادات رفتاری و زیستی:

پرنده‌ای اجتماعی نیست و اغلب به تنهایی یا جفت دیده می‌شود. در فواصل کوتاه با بال‌زدن‌های مکرر و سرخوردن‌های کوتاه با بال‌های باز جابه‌جا می‌شود. از بی‌مهره‌ها به ویژه سوسک‌ها و مواد گیاهی نظیر دانه‌ها و برگ‌های گیاهان تغذیه می‌کند. معمولاً روی زمین حشرات و دانه‌ها را جستجو می‌کند. گاهی نیز حشرات در حال پرواز را صید می‌کند یا با منقار خود حفره کوچکی در زمین حفر می‌کند و دانه‌ها و بذرها را از خاک بیرون می‌کشد.

زادآوری:خانه

جوجه‌آوری از اواسط اسفند و با تشکیل قلمرو در دشت‌های باز و لخت و اراضی مزروعی آغاز می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش کاسه‌ای کم‌عمق از قسمت‌های نرم گیاهان است که آن را روی زمین بنا می‌کند و درونش را با علوفه نرم و مو می‌پوشاند. معمولاً سه تا پنج و گاهی شش تخم نیمه‌بیضی، صاف، صیقلی، به رنگ سفید تا سفید مایل به خاکستری با لکه‌ها و خال‌های کوچک به رنگ نخودی قهوه‌ای و خاکستری و به ابعاد 8/16 × 7/22 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها دوازده تا سیزده روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند، در هشت تا یازده روزگی آشیانه را ترک و در پانزده تا هجده روزگی پرواز می‌کنند و اندکی پس از آن مستقل می‌شوند. معمولاً دو تا سه دسته تخم در هر دوره جوجه‌آوری می‌گذارد.

پراکنش و فراوانی

مقیم معمول سراسر کشور است و فقط در نواحی بیابانی سخت و کوهستان‌های مرتفع دیده نمی‌شود. همچنین در نواحی پست و مرطوب جنوب غربی دریای خزر کمیاب است.

وضعیت حفاظتخانه

در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.